[grudzień 2015] Supernatural a "Wędrowiec nad morzem mgły" (Autorskie IX.2)

Trzeba mieć ważny powód i odwagę, aby interpretacją ikonicznego obrazu rozpoczynać własny cykl fotograficzny. Dla Synchrodogs cykl "Supernatural" to ósmy projekt, więc można założyć, że to świadomy gest. Wędrowiec nad morzem mgieł jest klasycznym dziełem niemieckiego romantyzmu. Czemu tak interesującym dal młodego fotograficznego duetu? Motyw przyrody, motyw wędrówki (Synchrodogs, jak sami piszą, tworzyli ten cykl podczas road tripu w ramach rezydencji artystycznej), motyw człowieka wobec krajobrazu. 

Podobieństwo w kompozycji i temacie jest uderzające. Postać ludzka kontempluje naturalny krajobraz. Zwrócona twarzą w kierunku pejzażu, tyłem w kierunki autora i widza. Reszta cech to niemal dokładne przeciwieństwa. Tonacja - ciepła versus zimna. Światło - słoneczny dzień kontra ciężkie chmury i mgły. Bohater - mężczyzna versus kobieta - Nagie ciało versus pełny dziewiętnastowieczny jesienny strój. Przez widoczne po chwilowym zastanowieniu - młodość versus dojrzałość.Po takie niuanse, jak fakt, że bohater obrazu góruje nad krajobrazem i widzem, a na fotografii Synchrodogs modelka jest wtopiona w pejzaż, który podziwia, do tego podkreśla to, że jest jego częścią przyjmując nienaturalną pozą - deklarując się przez to nie jako świadek pejzażu, a część spektaklu. Wszystko tu jest spektakularne: i krajobraz, i ciało. Fotografia daje poczucie momentu "odetchnięcia pełną piersią", Nagość i bezkresny płaskowyż to wolność. 

Wędrowiec jest za odseparowany od morza mgieł. Z jednej strony góruje nad nim, a z drugiej jest nim osaczony. Melancholiczny nastrój skłania do odczytania morze mgieł raczej jako przeszłości czy teraźniejszości. Fotografia Synchrodogs przez wizualne skojarzenia z filmami science fiction zdaje się opowiadać o przyszłości.